Wat als je als moeder even uitgeblust bent?

Uitgeblust

Mijn laatste blog is alweer even geleden. Heb ik stilgezeten? Nee, zeker niet… Of nou ja, de laatste weken ook wel een beetje. Ik moet bekennen dat ik een beetje uitgeblust was. Maar jeetje… Wat heeft het me weer veel gebracht! En ik heb weer volop energie! Al ging dat niet zoals ik me voorgesteld had.

Het voorjaar is bij ons de drukste tijd van het jaar. Jeroen is enorm druk op de boerderij. Alles groeit en bloeit maar vraagt daarmee ook veel werk en onderhoud. De Campina open boerderij dag die veel voldoening geeft maar stiekem toch ook heel veel werk vraagt. Nog niet gesproken over alle activiteiten zoals de avondvierdaagse. En in de tussentijd zijn we ook nog op vakantie geweest.

Vakantie om rust te nemen, om te spelen met de kinderen, tijd voor gezelligheid…

Maar echt rust nemen kon ik niet. Constante gedachten;
Ik moet nog een blog schrijven, ik moet nieuwe data voor mijn programma’s plannen, ik moet met Ivar nog oefenen met lezen en met Medde rekenen. Als we thuiskomen moet alles weer gewassen worden… Ik moet, ik moet, ik moet….

Ondanks dat het heerlijk weer was, kon ik geen rust vinden.

En het contact met de kinderen liep ook al niet vanzelf. Als ik iets vroeg was het ‘NEE!’. En om de haverklap was er wel iets waar ze het niet mee eens waren. Het kon me mateloos irriteren.
Mijn creativiteit droogde op. Om te schrijven en te fotograferen maar bovenal om creatief om te gaan met de uitdagingen van het ouderschap. Iedere dag is nieuw. Iedere situatie is nieuw en vraagt om een reactie die past bij het moment en de context.
Ik was veel te veel bezig met wat er allemaal nog moest. Het maakte mij onzeker. Liefdevol Ouderschap? Ik kon er zelf even niet aan voldoen.

Ik realiseerde me dat ik het spelen en het plezier even kwijt was.

Het voelde als een sleur. En daarbij stuitte ik op een aantal van mijn eigen overtuigingen en angsten. Kortom, werk aan de winkel! Het was hoog tijd om mezelf te voeden en te inspireren. Een goed coaching gesprek. Een (h)eerlijk klankbord wat maakt dat je uit je eigen vicieuze cirkel kunt stappen.

Terug naar mijn creativiteit.

Zachtmoedig naar mijzelf dat de lat soms best iets minder hoog mag liggen. Dat processen tijd vergen en dat wanneer je in verbinding met jezelf en je kind(eren) leeft, je al een enorme job vervuld! Genieten van het zonnetje, in vertrouwen dat je haarfijn aan kunt voelen wanneer het tijd is om in actie te schieten en wanneer je een pas op de plaats moet maken. En ook dát is liefdevol ouderschap.

Afgelopen week hebben we echt gespeeld en plezier gehad. Met kleren aan een duik in het zwembadje, samen de koeien omhalen, Thije die de cake stiekem onder het bed op eet… Ik merk dat de vreugde en het plezier me vervullen en mijn enthousiasme en werkplezier weer volop aanwezig zijn!

Hoe staat het met jou creativiteit en voeding? Hoeveel plezier ervaar jij in het gezin? Wees welkom als je hier samen eens over wil sparren. Of download mijn gratis E-Book ‘Hoe overleef ik als werkende ouder het spitsuur thuis?!’